Champagne in boeken; Tsjechov van Henri Troyat

In het kuuroord verergerde Tsjechovs toestand, Olga week geen moment van zijn ziekbed. In de vroege morgen van 2 juli had de koorts hem in een delirium gestort. Toen Olga haar man een zak ijs op de borst wilde leggen, werd hij wakker en zei droevig: „Leg geen ijs op een leeg hart.” Tegen de arts die hem even later bezocht, sprak hij ernstig: „Ich sterbe.” De dokter wilde een zuurstoffles laten brengen, maar Tsjechov protesteerde: „Nu is alles nutteloos. Nog vóór men die kan brengen, zal ik een lijk zijn.” Daarop liet de arts een fles champagne komen. Tsjechov dronk van het glas dat hem werd aangereikt en zei met een glimlach: „Het is lang geleden dat ik champagne gedronken heb.” Zijn laatste woorden.

 Uit: Tsjechov van Henri Troyat